DOKUMENTACJA WYSTAWY „Po Niepodległości” Galeria „Na wzgórzu” MGOKiR ul. Mściszewska 10
OPIS KURATORSKI PRAC:
Łukasz Szydłowski Obraz składa się z dwóch podobrazi łączonych ze sobą znalezionymi na plenerze kawałkami drewna. Posiada koronę wykonaną z gałęzi i kawałków starej wykładziny. Namalowany jest farbami olejnymi nakładanymi pędzlami i gałązkami, czy patykami, wylewane i rozcierane na gęsto. To charakterystyczne dla stylu autora. Obraz cechuje swoista ekspresja intelektualna, połączenie abstrakcji z zapisanym w obrazie przekazem myśli autora. Obraz przedstawia trzy postaci. W tle widać zarysy form przypominających góry. Obraz traktuje o związku człowieka z przyrodą ? To już pozostaje do odgadnięcia dla widza.
Wojciech Wtorkowski Przedstawia trzy duże obrazy. Dwa poziome są transformacją prac Witkacego. Autor nadaje im barwy ostre, jaskrawe. Uaktualnia w ten sposób dzieło dostosowując je do swojego temperamentu artystycznego i w ten sposób mierzy się z mistrzem. Trzecia praca wykonana w pionie, w bardzo charakterystycznym stylu podobnym do techniki pouringu zapowiada jego fascynację tą techniką, którą teraz stosuje w pracy nad swoimi obrazami. Ekspresja gestu to jest wspólna cecha tych prac. Od tematów przedstawiających po kompletnie autonomiczne abstrakcje nieprzedstawiające niczego konkretnego. Obrazy są namalowane tak silnym gestem, że widz ma wrażenie potrzeby uchylenia się przed nimi.
Bartłomiej Stefański Przedstawia dwa obrazy wykonane w technice akrylu łączonej ze sprayem. Prace dotykają w swojej wewnętrznej przestrzeni tego co lokalne i globalne, bliskie i dalekie, zarówno przestrzennie jak i kulturowo. Obraz poziomy, większy przedstawia postaci z dekoracji dożynkowych jakie były ustawione w miejscowości Kamińsko, tej samej, w której odbywał się plener. Elementem przenoszącym widza z poziomu lokalnego w globalny jest mały samolot. To odzwierciedlenie prawdziwej sytuacji z nieba nad Puszczą Zielonką, gdzie przebiegają trasy przelotu największych samolotów świata z Ameryki Północnej na Bliski Wschód np. Los Angeles – Doha. Obraz pionowy przedstawia postać z RPA z fotografii Rogera Ballena umieszczoną w jeziorze w Kamińsku.
Ewa Jachczyk Przedstawia trzy obrazy. Dwa pionowe to niezwykle barwne, wykonane z użyciem szablonów papierowych wyobrażenia świata natury, tu konkretnie ptaków. Jedne statycznie brodzą w wodzie, drugie to kolibry ukazane w ruchu. Obrazy to zgrafizowane formy niczym ze świata plakatu, ilustracji. To efekt wykorzystania szablonu. Autorka używa mocno kontrastowych kolorów płasko zakładanej farby z lekkim walorem odcieni, czym buduje przestrzeń i trójwymiarowość kompozycji. To narastanie, nakładanie na siebie planów jest charakterystyczne w najnowszych pracach autorki. Trzeci obraz, poziomy to martwa natura. Wnętrze oświetlone kilkoma źródłami światła nakładającymi się na siebie to zapowiedź geometryzacji i upraszczania formy w późniejszych pracach, oraz budowania przestrzeni w wyżej opisany sposób.
Maksymilian Szczepaniak Praca pionowa na znalezionej wygiętej wskutek działania warunków atmosferycznych sklejce. Przedstawia drzewo. Do farby przyklejały się suche liście. W procesie malowania brała udział natura. Praca jest jedną z pierwszych akcji malarskich autora. Wykonana jest w sposób intuicyjny, wolny od zasad i doświadczalnie. Taki sposób malowania przynosi wiele korzyści medytacyjno- terapeutycznych. Dla autora liczy się nie tyle efekt końcowy a samo działanie i elementy psycho-fizycznych doświadczeń obecnych w procesie powstawania.
Irena Dukat Prezentuje prace o tematyce historycznej. Rysunek przedstawiający portret J. Piłsudskiego wykonany w charakterystycznym dla autorki stylu ołówkiem i arcyciekawą pracę malarską. Obraz w technice olejnej wykonany jest w oparciu o wybrane z rodzinnego albumu zdjęcia z działań I Wojny Światowej. Autorka przenosi sytuację z okopów wojennych w przestrzeń plaży nad jeziorem w Kamińsku. Używa barw przypominających sepię starych fotografii i żywych, naturalistycznych barw pejzażu. Ten zabieg łączy świat sielanki i spokoju z niepokojem wojny. Zestawiając te sytuacje zmusza widza do refleksji budząc ambiwalentne odczucia wyrywa z komfortu przyjemności patrzenia na obraz.
Ewa Ziarko Jej malarstwo to magiczna podróż po miejscach i architekturze. Autorka przenosi nas w miejsca pozornie prawdziwe. Pokazując widok miasta daje nam sposobność rozpoznania go po detalach architektury. Możemy odszyfrować architekturę włoską , antyczną, żydowską i inne. Coś nam te miejsca przypominają, ale nie do końca jesteśmy pewni ich prawdziwości. Ten efekt autorka uzyskuje przez zlepienie w swoistej urbanistyce swojego malarstwa wielu motywów odgrzebanych z zakamarków pamięci w postaci wspomnień i wizualnych doświadczeń. Na wystawie pokazuje trzy prace. Mały kwadratowy obraz to dom i leżak przed domem. Obraz ten dobrze wpisuje się w obecną sytuację akcji „zostań w domu”. Dwa pozostałe to duże obrazy odnoszące się do architektury. Obrazy powstały w technice akrylu na płótnie.
